Aangekomen op Lesbos 1 mei 2016

Eens kijken of ik dit blog weer aan de praat krijg.

Morgen vertrek ik naar Lesbos om de daar aangekomen vluchtelingen een handje te helpen. Dagelijks komen ze op wankele bootjes uit Turkije aan op Lesbos (onder andere). Tot op heden moeten ze daar een of meer dagen wachten totdat ze ingeschreven zijn en op een ferry naar Athene kunnen. Sommigen mogen helemaal niet verder, omdat ze niet uit het juiste land komen. Athene zit propvol vluchtelingen momenteel, waardoor de ferrys niet of minder varen. De nood zal dus ongetwijfeld toenemen op Lesbos nu.
Mensen overnachten in Lowland-tentjes en, als die vol zitten, buiten of in de tent die Becausewecayy -de organisatie waarmee ik ga- heeft opgezet.
Becausewecarry is een organisatie die is opgezet vanuit een yoga-school in Amsterdam. Er schijnt een BNer aan verbonden te zijn, maar die ken ik niet (Steffy de Pous). Oorspronkelijk hadden ze het doel om baby-draagzakken te verzamelen en naar Lesbos te brengen, zodat de vluchtelingen met kinderen wat makkelijker zouden kunnen reizen. Inmiddels hebben ze een bredere taak op zich genomen, namelijk het uitdelen van eten. Ze hebben een grote tent opgezet waarin het eten wordt uitgedeeld. Het eten wordt door plaatselijke cateraars bereid voor een zeer lage prijs. Een maaltijd schijnt € 1,- te kosten (voor BWC). Het is dan ook eenvoudig en voedzaam. 's Morgens rijstepap (mét kaneel en suiker) en 's middags rijst met een ei en banaan. Wat er 's avonds reserveerd wordt weet ik niet.
Kijk eens op: www.becausewecarry.nl voor meer info. Ze breiden hun hulp nu ook uit naar de grens met Macedonë, waar mensen in nog veel erbarmelijker toestand verkeren.
Mijn taak bestaat eruit dat ik eten op moet scheppen en mensen in de rij moet zetten. Zodat ze niet over elkaar en de kinderen heenstruikelen in het gedrang. Als er 's morgens slapers in de tent liggen (omdat de tentjes vol zijn), moet ik die vriendelijk wakker maken en verzoeken de tent te verlaten.
Een simpele en afgebakende taak dus. Waar ik wel blij mee ben, want ik vrees dat ik anders verdwaal in die poel van menselijke ellende. Je weet gewoon niet wat je aan moet pakken anders, lijkt me.
Ik ga met een groepje mensen (7 of 8) waarvan ik met een aantal kennis heb gemaakt inmiddels. Jonge mensen die allemaal een week vakantie nemen. We betalen onze eigen reis-en verblijfskosten. Daarnaast hebben we allemaal geprobeerd zoveel mogelijk geld in te zamelen om mee te nemen. Wat mij tot nu toe goed gelukt is: collega's, vrienden, familie, koorleden etc. hebben allemaal flink in de buidel getast! Hartelijk dank daarvoor! Storten kan nog steeds op: NL64INGB0003435578 t.n.v. H. Witte!
BWC heeft een huis gehuurd waarin de vrijwilligers slapen. Gelukkig hoef ík niet in een tent. Als ik het weerbericht zien word ik niet vrolijk: 's nachts 2 graden en overdag een graad of 10. Ik neem een kruik mee!

Vandaag de laatste dag op m'n werk. Even erg druk, want ik word niet vervangen dus moet taken goed overdragen.
En ik ga nog proberen alle gulle gevers een berichtje te sturen over dit reisblog, zodat ze het ook kunnen ontvangen.

Morgen om 6.30 uur vertrekt m'n vliegtuig.