Pakistanen en meer
Door: Heleen
Blijf op de hoogte en volg Heleen
17 Maart 2016 | Griekenland, Lesbos
Niemand hier weet waar al die Pakistani ineens vandaan komen. Ze zijn vaak al maanden onderweg en slecht gevoed. Ze mogen niet doorreizen. Er ontstaan conflicten op het kamp met andere nationaliteiten. Gisteren heeft de politie 17 man gearresteerd en ik hoorde dat de Pakistani op korte termijn gedeporteerd worden naar Turkije. Dat zal niet zonder slag of stoot gaan! Ze zijn vaak al hun bezitting kwijt door deze reis en hen wacht geen prettige ontvangst in Pakistan. De meeste Pakistani zien eruit als arme sloebers. Ze maken een vlakke, afgestompte indruk. Ze maken nauwelijks contact. Velen van hen zijn slecht gevoed, hoor ik op medische post.
Ondertussen voorzie ik hier de mensen van maaltijden, waar ze zeker 2 uur in de kou (het is echt hartstikke koud) in de rij staan, tussen dranghekken. De rij wordt stevig begeleid en gecorrigeerd door onze vrijwilligers:"No pushing! No chaeting! Line! Line!" Mensen proberen voor te dringen. Steeds worden maar 5 mensen de etenstent binnengelaten.
Voor de vrouwen en kinderen (die er niet veel zijn hier) is een aparte rij gelukkig.
Als ik niet opschep en maaltijden uitdeel, ben ik ordehandhaver/portier van de etenstent. Het gaat allemaal heel snel. Ik probeer met iedereen ten minste even oogcontact te maken en ze te groeten. En als het lukt een praatje, maar niet veel mensen spreken iets anders dan hun eigen taal.
Ik kan dit werk gewoon, zonder al teveel emotie doen, maar als ik dit allemaal opschrijf en me in die mensen verplaats, dan krijg ik het te kwaad.
Op rustiger tijden poetsen we de keuken en de pannen,halen we vuilnis op en ruimen rotzooi op het terrein op. Gisteren is er een clubje Spaanse vrijwilligers gekomen die de keuken veel efficiënter heeft ingericht en slim de hele logistiek aanpakt. Veel afgestudeerde jongeren die wat anders willen dan alleen maar geld verdienen. Binnenkort schijnt de keukenploeg weer te wisselen. Iedere keer moeten de vrijwiligers weer onder grote druk leren samenwerken. Het gaat fantastisch! Wát een aardige mensen heb je toch!
Verstuurd vanaf mijn iPhone
Ondertussen voorzie ik hier de mensen van maaltijden, waar ze zeker 2 uur in de kou (het is echt hartstikke koud) in de rij staan, tussen dranghekken. De rij wordt stevig begeleid en gecorrigeerd door onze vrijwilligers:"No pushing! No chaeting! Line! Line!" Mensen proberen voor te dringen. Steeds worden maar 5 mensen de etenstent binnengelaten.
Voor de vrouwen en kinderen (die er niet veel zijn hier) is een aparte rij gelukkig.
Als ik niet opschep en maaltijden uitdeel, ben ik ordehandhaver/portier van de etenstent. Het gaat allemaal heel snel. Ik probeer met iedereen ten minste even oogcontact te maken en ze te groeten. En als het lukt een praatje, maar niet veel mensen spreken iets anders dan hun eigen taal.
Ik kan dit werk gewoon, zonder al teveel emotie doen, maar als ik dit allemaal opschrijf en me in die mensen verplaats, dan krijg ik het te kwaad.
Op rustiger tijden poetsen we de keuken en de pannen,halen we vuilnis op en ruimen rotzooi op het terrein op. Gisteren is er een clubje Spaanse vrijwilligers gekomen die de keuken veel efficiënter heeft ingericht en slim de hele logistiek aanpakt. Veel afgestudeerde jongeren die wat anders willen dan alleen maar geld verdienen. Binnenkort schijnt de keukenploeg weer te wisselen. Iedere keer moeten de vrijwiligers weer onder grote druk leren samenwerken. Het gaat fantastisch! Wát een aardige mensen heb je toch!
Verstuurd vanaf mijn iPhone
-
17 Maart 2016 - 21:19
Mona:
Hoi Heleen,
Respect voor je werkzaamheden daar, Heleen! Wij kunnen ons niet écht een voorstelling maken van de onhoudbare toestanden daar, maar door jouw beschrijvingen krijgen we een beetje beeld maar de situatie invoelen kunnen we nooit. Wat een ellende daar, joh! Hou je goed, ik blijf je verslag volgen.
Gr.MOna -
17 Maart 2016 - 21:24
Marijke Kruyt:
Lieve Heleen en Ansje,
Wat steengoed van jullie om dit te doen! Hartstikke moedig en solidair. Ik zit nu in Palestina, ook niet een situatie om vrolijk van te worden, maar ik zit hoog en droog in een apartementje Arabisch te studeren.
Kristel en Tariq hebben vandaag een zoon gekregen! Hadi. Hij ziet er fantastisch gezond uit op de foto op het fb van Tariq.
Veel succes en veel sterkte!
Liefs,
Marijke -
17 Maart 2016 - 22:21
Berendien:
Ha Helena,
Nou dat klinkt echt heel pittig Heleen. Van Dinne, die in Athene zit als vrijwilliger, krijg ik soortgelijke verhalen te horen. En ja.......als je dan handelt en bezig bent met eten uitdelen of wat dan ook, dan kan ik me voorstellen dat je het gewoon doet. Maar dat het anders wordt als je gaat zitten en al die beelden voorbij komen! Zo te horen werken jullie wel in een goed team van vrijwilligers. Das fijn.
Het geld is overgemaakt. Ik hoop dat jullie het nog kunnen besteden.
Tot gauw weer......en echt geweldig dat je dit doet!!!
Liefs Berendien. -
18 Maart 2016 - 08:39
Fransje Van Luin:
Chapeau Heleen, jullie doen wat veel meer mensen zouden moeten
Doen!
En ook blijven zingen !
Groet, Fransje van Luin -
18 Maart 2016 - 10:37
Ellen Schols:
Lieve Heleen,
Jeetje, wat knap dat je je staande houdt in het kamp, en wat is er een hoop leed. Wel goed dat , ondanks de snelle wisseling van de vrijwilligers, jullie een goed en gesmeerd team vormen.
Kan me voorstellen dat je je werk op een soort automatische piloot doet, misschien gaat het ook wel automatisch dat dan je emoties even worden uitgeschakeld, zodat je het werk kunt doen, en dat dan pas later, als je zelf je rust neemt, de emoties toch loskomen. Ik heb al tranen bij het lezen, omdat ik je voor me zie daar, en alle mensen om je heen, die zo ontzettend hard hulp nodig hebben. Hou je haaks lieverd, het is fijn om je verslagen te kunnen lezen. Sterkte daar! x
-
18 Maart 2016 - 12:15
Henk Verboon:
goh Heleen, wat een schrijnende toestand daar, we hebben wel tv-beelden van de vluchtelingen op Lesbos gezien maar nu jij enkele dingen beschrijft toon jij veel leed aan. Wij welvarenden kunnen ons moeilijk voorstellen dat mensen 2 uur in de kou op hun eten staan te wachten. Zijn die mensen bang dat er niet genoeg eten is voor iedereen? Ik neem aan dat jullie genoeg maaltijden bereiden dus zou het eten dan niet in kampdelen (tijden) af te halen kunnen zijn? Ben jij met je collega-vrijwilligers herkenbaar d.m.v. kleding of een badge, en wat vonden ze ervan dat je € 3500,- meenam? Nou Heleen (en Ansje) hou vol met dit liefdevolle werk ondanks dat jullie het in koud weer moeten doen! sterkte Henk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
