Onrust, luizen, geluk en eieren
Blijf op de hoogte en volg Heleen
27 Oktober 2016 | Griekenland, Ntípion
De brand in Moria, hier 10 km vandaan, zorgt voor veel verhalen waarvan ik niet weet of ze kloppen. Eén verhaal is dat de brand door 'buiten' veroorzaakt is. In Kara Tepe zouden nu 's avonds mannen wacht lopen om de veiligheid te waarborgen. Moria, we rijden er dagelijks langs, is zwaar bewaakt, het wemelt er van de militairen. Een Pakistaanse jongen die in Moria 'woont' vertelt me dat er nauwelijks gecontroleerd wordt wat mensen meenemen. Je kan zó met een fles benzine in je rugzak naar binnen. Men voelt zich er erg onveilig. Ook omdat steeds meer mensen doordraaien. Die jongen zou zelf wel terug naar Pakistan willen, maar dan moet hij een half jaar de gevangenis in.
Vandaag, tijdens het spelen met de kinderen, moesten we ineens van het terrein af. Er zouden gevechten zijn voor ons kamp. Het bleek achteraf om een groep van zo'n 100 mannen te gaan die op weg waren van Moria naar de haven in Mytilini om te demonstreren. Men was bang dat ze het kamp binnen zouden willen om mensen te werven voor de demonstratie. Het liep gelukkig met een sisser af. Zo is er steeds weer spanning.
Vandaag een dolgelukkig jongetje van een jaar of 12. Hij had een speeltje mogen uitzoeken en daar zat zowaar een munt van €2 in! Hij sprong echt een gat in de lucht. Later kwam z'n vader, een reus van een kerel, met dat jongetje langs om te controleren of hij dat geld niet gestolen had.
Vanmiddag luizenbestrijding-les. Langs alle tenten met uitleg over hoe je luizen kan opsporen en bestrijden. En kammetjes uitdelen natuurlijk. Ze werden in dank aanvaard, want in sommige gezinnen hadden ze al luizen. Morgen gaan we weer langs om te informeren of er nog meer luizen gevonden zijn en om nadere instructies te geven.
Het koken van de 1000 eieren is geen kattenpis. Het gas was op, er was veel breuk. Morgen gaan we ze uitdelen.
Zo dadelijk gaan we naar het kerkhof waar alle ongeïdentificeerde drenkelingen zijn begraven. De helft ervan is kind.
-
27 Oktober 2016 - 15:23
Clary:
Niks "routine", hè Heleen; het blijft heftig!
Hou je haaks, meis!
Knuf,
Clary
-
27 Oktober 2016 - 15:30
Gea Ritskes:
Petje af voor je. Vind het niet mis, zeker voor de kids. Zoveel ellende. Je vraagt je af hoe mensen hier durven te klagen.n Sterkte meis.
-
27 Oktober 2016 - 15:34
Hannie Sanders:
Lieve Heleen en Hans,
Luizen, wat een narigheid, als je alles gehad hebt.... Het is soms niet bij elkaar te brengen in het hoofd, al die verschillende realiteiten op dezelfde wereldbol. Ik ben bezig mijn koffer te pakken voor een zonnige vakantie, jullie maken je nuttig voor de mensen daar. Ondertussen de radio aan en horen dat Koenders onder druk gezet wordt, ik hoop maar dat hij de moed heeft om voor 'alle kernwapens de wereld uit' te stemmen, maar ik houd mn hart vast. En verder de beelden uit Calais, wat een treurnis. Er is veel lijden in de wereld en ik prijs mij gelukkig in NL te wonen. Nou ja, dat RTL geen Zwarte Pieten meer op de buis brengt is ook heel erg hoor, dus hier wordt ook geleden. Halbe Zijlstra kreeg een kwartier (15 minuten) bij Pauw om te vertellen hoe erg dit is, je wordt er toch niet goed van? Mooi dat jullie dit doen. Is Hans ook in de keuken aan het werk? Sterkte en liefs, Hannie -
27 Oktober 2016 - 15:49
Mieke Engelsman:
Ha Heleen en hans,
Top! Dat jullie dit doen. Erg heftig allemaal.
Tot binnenkort, -
27 Oktober 2016 - 16:21
Kristel:
Oef. Ik vind het zo heftig. Ik zal niet meer mopperen of zeuren over mijn eigen sores. Dit is zoveel erger. -
27 Oktober 2016 - 17:05
Piet De Vries:
Hallo Heleen,
Vandaag weer een ander artikel gelezen over Lesbos, deze keer over een school voor de kinderen, die op slot zat!!Klopt dat? Het lijkt we sowieso een belangrijk onderwerp: hoe zit het met het onderwijs voor de kinderen? Ergens anders in Griekenland is er sprake van, dat de kinderen Grieks leren om vervolgens naar school te kunnen met een Grieks schoolprogramma uiteraard.
Is dat ook zo op Lesbos? -
27 Oktober 2016 - 17:23
Mechtild:
Dag Heleen
sterkte.
Oh, wat heftig dat bezoek van het kerkhof met alle anonymi drenkelingen, deels kinderen....!
wat goed dat je daar bent voor de levenden!
salam
Mechtild -
27 Oktober 2016 - 17:52
Hanneke:
Lieve Heleen, wat een pittige ervaring wederom. Naast al die spanning en zorg ook dat gruwelijke bezoek aan t kerkhof. Goed dat jullie nu samen zijn en je elkaar af en toe kunt vasthouden. Bijzonder dat je ook dat "kleine" geluk nog opmerkt en vermeldt.
En hopelijk weet je inmiddels dat je in elk geval een beetje verschil maakt met jouw/jullie hulp. Kracht en sterkte gewenst en kus voor allebei
-
27 Oktober 2016 - 22:36
Paul Lamp:
Dit is nog eens " je handen laten wapperen ". Chapeau! -
28 Oktober 2016 - 00:42
Ansje:
Lieve Heleen,
Een heftige en bewogen dag weer, lijkt me!
Het bezoek aan het kerkhof moet ook indrukwekkend zijn geweest...
Veel sterkte voor jullie beiden!
Liefs, Ansje -
28 Oktober 2016 - 13:25
Ria De Jongh:
Lieve Toppertjes, Hoewel ik tijdens mijn verblijf in Sneek (ivm expositie Alma Tadema in Leeuwarden: aanrader!) geen nieuws heb gevolgd haast ik me bij thuiskomst te reageren op jullie reisverslag. Wat een verhaal rond die 2 euro, ik zie het voor me dat gelukkige kind dat nota bene door zijn eigen vader als verdacht wordt aangemerkt. Wat is het toch krankzinnig verdeeld en...wat delen we weinig in onze westerse overvloedmaatschappij....Hebben jullie nog een lief Finche Dura-liedje kunnen overbrengen bij de kinderen? Russisch lied zonder woorden zonder vermelding van titel misschien? Nou tenoortjes: ik zie jullie snel. Luizenkammetjes liggen al klaar....wrang "grapje" ...Dikke zoen van mij en liefs van Sam. -
28 Oktober 2016 - 13:43
Annie Jongmans:
Hola Heleen!
Veel dank voor je verslag. Ik vind het een kunst deze nare verhalen zo goed te verwoorden!
Heel veel sterkte nog y hasta luego,
Annie. -
28 Oktober 2016 - 16:18
Monique:
Hoi Heleen,
heftig zou die verhalen, wat een ervaring. take care daar en tot mails,
liefs
Monique -
01 November 2016 - 10:23
Ellen Schols:
Hoi Heleen,
In je vorige verslag leek het of jullie in Denemarken zaten; ik snapte het al niet. Maar nu zie ik weer het goede kaartje.
Jeetje, het valt toch weer niet mee allemaal. Het jochie zo blij met zijn gevonden 2 euro-munt in het speelgoed, en de vader die later verhaal komt halen. Agossie. Erg, maar begrijpelijk dat niemand niemand meer vertrouwt als je zo lang in zo'n benarde situatie met zijn allen op een kluitje zit. Ach ja, de luizen. Op de basisschool bij Laura was ik ook altijd 'luizenmoeder'. Op zich niet ernstig, die beestjes, alleen het gekriebel op je hoofd is vervelend. Aangrijpend dat je schrijft dat jullie de begraafplaats gaan bezoeken, waar de ongeïdentificeerde verdronken vluchtelingen liggen begraven, grotendeels kinderen. Daar word je toch stil van.... Tja, wat is er toch veel leed op de wereld. Ik blijf het ontzettend moedig van je vinden dat je wederom je steentje bijdraagt om het leed wat te verzachten.
Knuf xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley