Weer terug op Kara Tepe
Blijf op de hoogte en volg Heleen
25 Oktober 2016 | Griekenland, Lesbos
We zijn hier nu een paar dagen. We zijn met een klein groepje ( 5 personen) en helpen dagelijks met het ontbijt voor 1000 mensen klaarmaken en ronddelen. Dat lukt met name door de hulp van de vluchtelingen zelf, die precies weten wat er moet gebeuren. We starten om 8.30 uur en zetten de ontbijten uit en brengen ze rond in het kamp. Het loopt allemaal als een goed geoliede machine.
Daarna verdelen we ons over het kamp en spelen de kleinste kinderen. Vanaf 6 jaar gaan de kinderen naar 'school'. De kinderen zijn veel rustiger geworden dan toen ik hier in mei was. Ze kunnen geconcentreerder spelen nu en er wordt wat minder gevochten onderling. Er zijn nog wel lastpakken tussen, maar doordat we in kleine groepjes werken in het allemaal beter te hanteren. Vandaag heb ik echt genoten van die kleine schattige Afgaanse kindertjes die lief aan het spelen waren.
We hebben nog steeds heerlijk weer hoewel het behoorlijk fris wordt 's avonds. Er wordt nu hard gewerkt om mensen van warme kleding voorzien. Vanmiddag hebben we de kleding in het warehouse gesorteerd. Een vreselijke klus. Zomer- en winterkleding in alle maten, allemaal door elkaar heen. Er is niets waar ik een grotere hekel aan heb dan aan kleren uitzoeken en sorteren. Maar goed, we hebben veel warme kleren uitgezocht. Maar er zijn veel te weinig jassen. Ik word al beroerd als ik eraan denk dat mensen hier straks in die afgedragen joggingpakken de winter in moeten. Het vroor hier afgelopen winter 12 graden.
Het valt me moeilijker om te beschrijven hoe het hier is. Er zijn verbeteringen, maar het is zo uitzichtloos. Mensen zitten hier al maanden. De winter komt eraan en dan wordt het leven nog moeilijker. Hutjemutje in een tentenkamp. De was die je niet meer droog krijgt, geen warm water, overal modder. Niet zelf bepalen wat je eet, nergens heen kunnen. Moet je je voorstellen hoe het is om in gekregen kleren rond te moeten lopen, niet jouw eigen smaak of kleur.
Ik weet nauwelijks meer waar ik het de mensen over moet hebben.
De toestand in Moria (rellen en brand) maakt de sfeer ook gespannen. Om de mensen een extraatje te geven en een hart onder de riem te steken krijgen ze vrijdag één ei bij het ontbijt. (!)
Because We Carry maakt hiervoor
€ 300 extra vrij. (€0,30 per ei X 1000).
BECAUSE WE CARRY * HELP ONS HELPEN
Stichting Because We Carry
Triodos NL85 TRIO 0391073796
Daarna verdelen we ons over het kamp en spelen de kleinste kinderen. Vanaf 6 jaar gaan de kinderen naar 'school'. De kinderen zijn veel rustiger geworden dan toen ik hier in mei was. Ze kunnen geconcentreerder spelen nu en er wordt wat minder gevochten onderling. Er zijn nog wel lastpakken tussen, maar doordat we in kleine groepjes werken in het allemaal beter te hanteren. Vandaag heb ik echt genoten van die kleine schattige Afgaanse kindertjes die lief aan het spelen waren.
We hebben nog steeds heerlijk weer hoewel het behoorlijk fris wordt 's avonds. Er wordt nu hard gewerkt om mensen van warme kleding voorzien. Vanmiddag hebben we de kleding in het warehouse gesorteerd. Een vreselijke klus. Zomer- en winterkleding in alle maten, allemaal door elkaar heen. Er is niets waar ik een grotere hekel aan heb dan aan kleren uitzoeken en sorteren. Maar goed, we hebben veel warme kleren uitgezocht. Maar er zijn veel te weinig jassen. Ik word al beroerd als ik eraan denk dat mensen hier straks in die afgedragen joggingpakken de winter in moeten. Het vroor hier afgelopen winter 12 graden.
Het valt me moeilijker om te beschrijven hoe het hier is. Er zijn verbeteringen, maar het is zo uitzichtloos. Mensen zitten hier al maanden. De winter komt eraan en dan wordt het leven nog moeilijker. Hutjemutje in een tentenkamp. De was die je niet meer droog krijgt, geen warm water, overal modder. Niet zelf bepalen wat je eet, nergens heen kunnen. Moet je je voorstellen hoe het is om in gekregen kleren rond te moeten lopen, niet jouw eigen smaak of kleur.
Ik weet nauwelijks meer waar ik het de mensen over moet hebben.
De toestand in Moria (rellen en brand) maakt de sfeer ook gespannen. Om de mensen een extraatje te geven en een hart onder de riem te steken krijgen ze vrijdag één ei bij het ontbijt. (!)
Because We Carry maakt hiervoor
€ 300 extra vrij. (€0,30 per ei X 1000).
BECAUSE WE CARRY * HELP ONS HELPEN
Stichting Because We Carry
Triodos NL85 TRIO 0391073796
-
25 Oktober 2016 - 23:01
Wil:
hoi Heleen,fijn weer even van je te horen , hoop dat het je lukt niet teveel aan de kou te denken, sterkte en fijn dat je ook genoten hebt van de kinders, doe de groeten aan Hans ,liefs Wil
-
26 Oktober 2016 - 09:39
Heleen:
Hoi Heleen,
Nu het in Nederland 's nachts tegen het vriespunt loopt zit ik al te bibberen in mijn verwarmde huis of op de fiets met een warme trui en een sjaal om. Het is een doembeeld om al die mensen kou te zien lijden. Je schrijft dat hun situatie uitzichtloos is. De toestand waarin ze nu zitten is echter tijdelijk. Er wordt achter de schermen naar een oplossing gezocht, want dit kan niet blijven duren.
Aan warme kleding moet toch te komen zijn! Alleen al in Nederland zijn genoeg mensen die kleding over hebben. Niet de laatste mode, te klein, of met een klein foutje, maar wel warm.
Je maakt met alle vrijwilligers zo'n groot verschil. Later zullen vooral de kinderen zich de goede dingen herinneren, dus houd vol, je maakt het verschil!
Lieve groeten van je nicht Heleen -
26 Oktober 2016 - 10:01
Tine:
Als ik je bericht lees word ik helemaal somber en zou niet meer weten wat te doen.
Gelukkig zijn jij en ook anderen uit ander hout gesneden en zetten zich voor deze mensen in die hopeloze situatie, in. Vreselijk als je denkt aan al die ontberingen die ze al achter de rug hebben en nu nog steeds inzitten.
Oh wat zijn wij bevoorrecht om in een land zonder oorlogsgeweld/dreiging te zitten.
Gisteren zag ik Floortje in Syrië. Onvoorstelbaar de veerkracht van mensen en de hoop op verbetering tussen de vernielde woningen.
Zonder hoop is het leven onhoudbaar denk ik. Lijkt me moeilijk in zo'n kamp nog hoop te hebben.
Je schrijft dat je niet meer weet wat tegen de mensen te zeggen, wat ik me goed kan voorstellen, maar wat zeggen ze tegen jou? Kan je iets vertellen over de stemming onder de mensen?
Heel veel sterkte in deze moeilijke omstandigheden. -
26 Oktober 2016 - 14:49
Piet De Vries:
Ik heb hier ook gelezen over die brand in dat kamp Moira: was dat niet zo ernstig als het soms liujkt, afgaande op de berichtgeving? Je noemt n.l. wel de rellen en de brand, maar komt dat vaker voor? -
26 Oktober 2016 - 15:09
Elly:
Wat fijn dat er in vergelijking met de vorige keer een betere organisatie is in het kamp, dat kinderen spelen en onderwijs krijgen en dat volwassenen mee helpen met het uitdelen van het ontbijt. Ja voor het overige blijft het een uitzichtloze kwestie. Ik kan me voorstellen dat je niet meer weet waar je over moet spreken. Toch bied je hun door je concrete hulp meer dan in woorden is uit te drukken. Fantastisch dat je dit werk doet en fijn dat Hans het nu ook meemaakt. Veel sterkte en liefs, Elly -
26 Oktober 2016 - 15:48
Nicolette:
Dappere Dodo !! Sterkte !!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
