Nablus
Door: heleen4palestine
Blijf op de hoogte en volg Heleen
02 Augustus 2010 | Palestina, East Jerusalem
Ik zit weer achter zo'n ramp-pc in een soort kindermeubilair, maar je moet wat over hebben voor de goede zaak, nietwaar. In ieder geval kan ik de letters op het toetsenbord nu wel lezen.
Gisteren in een noodvaart van Jerusalem met een servicetaxi (soort dolmus) naar Ramallah en vervolgens zonder enig oponthoud naar Nablus.De checkpoints waren open!
Meteen weer heel aardig geholpen met het vinden met een hotel: Al Yasmeen. Enig hotelletje aan de rand van de Kasbah. Er komen hier veel Palestijnen (het is tevens restaurant) en mensen van NGO's.
Van Kristel hadden we wat adressen van vrienden van haar gekregen die ons misschien wel op sleeptouw zouden willen nemen. Met enige schroom belde ik op naar Majed.Hij was meteen enthousiast en kwam binnen een half uurtje naar ons hotel. Hij heeft ons van hot naar her gesleept. Overal werden we met open armen ontvangen.
Nablus is een oude stad met zo,n 130.000 inwoners. Tot twee jaar geleden was de stad nagenoeg afgesloten door de Israeli. Het was altijd een handelscentrum voor de regio, maar door alle wegversperringen kwamen er nauwelijks meer klanten uit andere steden. De laatste twee jaar komt er weer een beetje lucht en begint de economie weer wat te draaien, maar het blijft altijd onzeker of de Israeli de stad weer op slot doen. De stad ligt tussen twee bergen en wat zie je daar bovenop: jawel: Israelische wachttoren. Het blijft beklemmend.
Vooral in 2002 heeft het Israelische leger hier flink huisgehouden en dat kan je zien. Er zijn tientallen burgers omgebracht en iets van 700 gebouwen vernield.
Majed, die ons rondleidt, is 25 jaar. Hij was destijds 17 en opgegroeid in de Kashbah. Toen het Israelische leger aanviel met F16s, helicopters,tanks en bulldozers, verdedigden de Palestijnen zich en sloten de Palestijnen de poorten naar de Kashbah af (zo'n oude binnenstad is ommuurd en heeft poorten).De Israeli losten dit op door gewoon een paar huizen naast die poorten op te blazen, met hele families er nog in. Jawad werd gevangen genomen en 14 dagen vastgehouden. Hij werd door Israelische soldaten gebruikt als LEVEND SCHILD. Met de loop van een geweer rustend op zijn schouder moest hij voorop lopen als de soldaten de stad doorgingen om huiszoekingen te doen. Hij moest bovendien steeds als tolk dienstdoen en tegen de bewoners schreeuwen dat hij eraan ging als ze zich niet overgaven. Ook moest hij als eerste naar binnen in huizen omdat de soldaten bang waren dat er boebytraps (hoe schrijf je dat?) waren. Majed laat ons zien waar de huizen zijn die zijn opgeblazen. De rotsooi is wel opgeruimd nu en sommige huizen zijn herbouwd.
Het is echt ongelooflijk dat dit allemaal nog maar zo kort geleden gebeurd is. De sfeer in de stad is relaxed. De mensen maken een open en vrolijke indruk. Als we weer eens ergens op de koffie zijn en tussen een heel stel mannen zitten, horen we toch wel dat mensen zich liever niet zo over politiek uitlaten. Je verrader slaapt nooit, nietwaar? Ze zijn wel heel benieuwd hoe wij er tegenaan kijken, wat we van Palestina en de Palestijnen vinden etc. Mensen hunkeren naar contact met de buitenwereld. Het is echt geweldig dat zoveel mensen Engels spreken.
Ik vind de mensen ook weinig haatdragend. Majed vindt het eigenlijk maar niets dat we alleen maar van plan zijn op de Westbank te blijven. "Je moet ook hun kant van de zaak horen", vindt hij. Ik vind zelf dat ik die kant al vaak genoeg heb gehoord via onze media. maar ja.
Majed had vroeger, voor de 1ste Intifada, ook joodse vrienden. Alle contact is nu afgesneden. Hij vindt dat jammer. Zijn oom is met een joodse vrouw getrouwd en woont in Israel.Hij kan daar niet komen. Die oom tegenwoordig wel weer op de Westbank.
Inmiddels ben ik er alweer 2 maal uitgegooid naar de PC. Gelukkig heb ik leergeld betaald en heb ik een concept aangemaakt in m'n gmail-account.
Een vriend van Majad is autoverkoper en heeft ons gisterenavond nog in een prachtige bolide (van de zaak, denk ik) de stad rondgereden en naar een picknicklek hoog in de bergen gereden. Met uitzicht op de stad. Er zaten allemaal families te picknicken om 10 uur 's avonds. Heel gezellig.
Er valt nog erg veel te vertellen, maar ik stop ermee. We moeten een ander hotel zoeken, want we konden hier maar 1 nacht blijven.Gisteren kregen we ook al spontaan onderdak bij particulieren aangeboden. De gastvrijheid hier is hartverwarmend!
Gisteren in een noodvaart van Jerusalem met een servicetaxi (soort dolmus) naar Ramallah en vervolgens zonder enig oponthoud naar Nablus.De checkpoints waren open!
Meteen weer heel aardig geholpen met het vinden met een hotel: Al Yasmeen. Enig hotelletje aan de rand van de Kasbah. Er komen hier veel Palestijnen (het is tevens restaurant) en mensen van NGO's.
Van Kristel hadden we wat adressen van vrienden van haar gekregen die ons misschien wel op sleeptouw zouden willen nemen. Met enige schroom belde ik op naar Majed.Hij was meteen enthousiast en kwam binnen een half uurtje naar ons hotel. Hij heeft ons van hot naar her gesleept. Overal werden we met open armen ontvangen.
Nablus is een oude stad met zo,n 130.000 inwoners. Tot twee jaar geleden was de stad nagenoeg afgesloten door de Israeli. Het was altijd een handelscentrum voor de regio, maar door alle wegversperringen kwamen er nauwelijks meer klanten uit andere steden. De laatste twee jaar komt er weer een beetje lucht en begint de economie weer wat te draaien, maar het blijft altijd onzeker of de Israeli de stad weer op slot doen. De stad ligt tussen twee bergen en wat zie je daar bovenop: jawel: Israelische wachttoren. Het blijft beklemmend.
Vooral in 2002 heeft het Israelische leger hier flink huisgehouden en dat kan je zien. Er zijn tientallen burgers omgebracht en iets van 700 gebouwen vernield.
Majed, die ons rondleidt, is 25 jaar. Hij was destijds 17 en opgegroeid in de Kashbah. Toen het Israelische leger aanviel met F16s, helicopters,tanks en bulldozers, verdedigden de Palestijnen zich en sloten de Palestijnen de poorten naar de Kashbah af (zo'n oude binnenstad is ommuurd en heeft poorten).De Israeli losten dit op door gewoon een paar huizen naast die poorten op te blazen, met hele families er nog in. Jawad werd gevangen genomen en 14 dagen vastgehouden. Hij werd door Israelische soldaten gebruikt als LEVEND SCHILD. Met de loop van een geweer rustend op zijn schouder moest hij voorop lopen als de soldaten de stad doorgingen om huiszoekingen te doen. Hij moest bovendien steeds als tolk dienstdoen en tegen de bewoners schreeuwen dat hij eraan ging als ze zich niet overgaven. Ook moest hij als eerste naar binnen in huizen omdat de soldaten bang waren dat er boebytraps (hoe schrijf je dat?) waren. Majed laat ons zien waar de huizen zijn die zijn opgeblazen. De rotsooi is wel opgeruimd nu en sommige huizen zijn herbouwd.
Het is echt ongelooflijk dat dit allemaal nog maar zo kort geleden gebeurd is. De sfeer in de stad is relaxed. De mensen maken een open en vrolijke indruk. Als we weer eens ergens op de koffie zijn en tussen een heel stel mannen zitten, horen we toch wel dat mensen zich liever niet zo over politiek uitlaten. Je verrader slaapt nooit, nietwaar? Ze zijn wel heel benieuwd hoe wij er tegenaan kijken, wat we van Palestina en de Palestijnen vinden etc. Mensen hunkeren naar contact met de buitenwereld. Het is echt geweldig dat zoveel mensen Engels spreken.
Ik vind de mensen ook weinig haatdragend. Majed vindt het eigenlijk maar niets dat we alleen maar van plan zijn op de Westbank te blijven. "Je moet ook hun kant van de zaak horen", vindt hij. Ik vind zelf dat ik die kant al vaak genoeg heb gehoord via onze media. maar ja.
Majed had vroeger, voor de 1ste Intifada, ook joodse vrienden. Alle contact is nu afgesneden. Hij vindt dat jammer. Zijn oom is met een joodse vrouw getrouwd en woont in Israel.Hij kan daar niet komen. Die oom tegenwoordig wel weer op de Westbank.
Inmiddels ben ik er alweer 2 maal uitgegooid naar de PC. Gelukkig heb ik leergeld betaald en heb ik een concept aangemaakt in m'n gmail-account.
Een vriend van Majad is autoverkoper en heeft ons gisterenavond nog in een prachtige bolide (van de zaak, denk ik) de stad rondgereden en naar een picknicklek hoog in de bergen gereden. Met uitzicht op de stad. Er zaten allemaal families te picknicken om 10 uur 's avonds. Heel gezellig.
Er valt nog erg veel te vertellen, maar ik stop ermee. We moeten een ander hotel zoeken, want we konden hier maar 1 nacht blijven.Gisteren kregen we ook al spontaan onderdak bij particulieren aangeboden. De gastvrijheid hier is hartverwarmend!
-
02 Augustus 2010 - 08:28
Kristel:
Oh wat fijn om te horen dat Majed goed voor jullie zorgt. Ik wist het wel hoor, hij is een schat. Hij is altijd bereid mensen rond te leiden, het is voor hem ook leuk, weer eens wat anders. Hebben jullie wel knefe gegeten? Wow, wat mis ik dat!! Als je Majed nog ziet doe hem de hartelijke groeten en zeg maar dat ik in Oktober zeker een paar dagen naar Nablus kom. -
02 Augustus 2010 - 11:20
Ansje:
Hi Heleen, fijn dat je ons zo goed op de hoogte (kunt) houden en dat alles zo vlot is verlopen tot nu toe. Geweldig ook dat jullie zo gastvrij onthaald worden, maar wat een vreselijke verhaal weer over de inval van Israel (en dan nog weinig haatdragendheid...). -
02 Augustus 2010 - 13:30
Wil Beek:
wat een mooi verslag fijn dat het zo goed verloopt ,groeten Wil -
02 Augustus 2010 - 16:15
Piet De Vries:
Een prima en heel interessant verslag!!Opmerkelijk inderdaad, dat de mensen niet veel kwaaier zijn!!Gisteren hebben we weer een succesvolle wake gedaan op de Grote Markt, met vijf mensen van ons. A.s. zaterdag gaan we langs de moskeeën. -
02 Augustus 2010 - 19:57
Maria:
Wat een geweldige manier om zo een land en de bewoners te leren kennen. Dit staat buiten en boven alle politiek. Leuk om jullie reis te volgen. Groetjes Maria -
03 Augustus 2010 - 13:36
Joop:
Goed verhaal Heleen, bedankt. Bebeque is ook in Palestina, misschien zie je haar nog. -
03 Augustus 2010 - 17:23
Henk Verboon:
Heleen bedankt voor je interessante verslag Het beste verder
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
