Kou - Reisverslag uit Káto Trítos, Griekenland van Heleen Witte - WaarBenJij.nu Kou - Reisverslag uit Káto Trítos, Griekenland van Heleen Witte - WaarBenJij.nu

Kou

Blijf op de hoogte en volg Heleen

28 Oktober 2016 | Griekenland, Káto Trítos

Het kerkhof was moeilijk te vinden. Nergens staat iets aangegeven. We moeten onder prikkeldraad door omdat het toegangshek is afgesloten.
Er zijn zo'n 80 graven. Kale langwerpige heuveltjes met wat onkruid en een sober steentje met daarop de naam en de leeftijd, of alleen een nummer, de dag waarop ze gevonden zijn en de dag van de begrafenis. Veel graven met alleen een nummer en verder veel kleine kinderen en twintigers. Allemaal zo'n jaar geleden omgekomen.
Er zijn een paar andere mensen op het kerkhof. Een jongen van een jaar of 25 (hij ziet er Syrisch uit) begint in het Engels tegen ons te schelden. Hij blijkt kwaad te zijn dat het kerkhof er zo onverzorgd bijligt. Wat wij daarmee te maken hebben begrijpen we niet: we komen juist met bloemen en kaarsen. Kaarsen blijken echter niet op een islamitische begraafplaats thuis te horen en daarmee "we impose our culture". Dát is natuurlijk niet onze bedoeling, dus besluiten we alleen bloemen neer te leggen. Die jongen zal zelf wel het e.e.a. meegemaakt hebben en blijft wat dreigend in onze buurt hangen. We voelen ons niet erg prettig en blijven niet lang.

Iemand had bedacht dat het leuk zou zijn om de eieren, die we voor het ontbijt uit gaan delen, te beschilderen. Het koken was al een hele toer, waar Nikos ons weer bij kwam helpen gelukkig (hij kookte hier afgelopen winter dagelijks 1500 tot 2000 eieren per dag voor de vluchtelingen) maar het schilderen helemaal! Gelukkig kwam een groep vrijwilligers van Movement on the Ground ons daarbij helpen. Erg gezellig!
De kinderen vonden de eitjes bij het ontbijt enig!

Het is erg koud geworden helaas, vooral door de harde wind. Via het distributiecentrum op het kamp krijgen de mensen winterjassen en schoenen. Er is veel te weinig mannen-kleding. Ook in ons warehouse, waar we nu al drie middagen zijn wezen sorteren is vooral erg veel kinderkleding, maar nauwelijks iets voor mannen. Er wordt in NL nu een inzamelingsactie gehouden door BWC. Kijk even op hun site voor de afleveradressen. Die zending komt pas half november aan helaas en je loopt hier nu al te vernikkelen!
Vanmiddag ben ik gedeserteerd. Ik was zó moe en koud! Gelukkig hebben wij hier in ons huisje een open haard. We stoken olijfbomenhout, wat prachtig brandt.

  • 28 Oktober 2016 - 17:55

    Ansje:

    Hi Heleen,

    Ik deelde het mooie initiatief om het kerkhof te bezoeken gisteren op Facebook en kreeg van iemand te horen dat volgens het islamitische geloof kerkhoven niet bezocht mogen worden en er ook geen kaarsen gebrand mogen worden. Heb dat net nagevraagd bij Asghar en in Iran worden begraafplaatsen in elk geval wel bezocht, maar kaarsjes worden er niet gebrand. Niet omdat het niet mag, maar het is niet de gewoonte. Raar dan die reacties op Facebook.

    Wat leuk al die beschilderde eieren, dat brengt weer een beetje vrolijkheid in het leven van de kinderen! Nu begrijp ik dat Nikos gisteren schreef dat hij gelukkig was en kon slapen vannacht. ;-)

    Wat vreselijk die kou, nu al! Blij dat ik je toch al een paar warme winterjassen heb kunnen meegeven. We zijn druk bezig met de inzamelingsactie, hoewel ik geen idee heb hoever het ermee staat op dit moment, 5.500 jassen is er veel!!!

    Anyway, voor iedereen die dit leest: like de Facebookpagina van Coolcat want voor elke 10 likes geven ze 1 jas, dus...

    Geniet even van jullie moment bij de warme open haard en tank even bij voor de komende dagen!

    Liefs,
    Ansje

  • 28 Oktober 2016 - 17:57

    Ansje:

    Sorry: 'kerkhof' moet natuurlijk 'begraafplaats' zijn!

  • 29 Oktober 2016 - 19:47

    Hanneke:

    Hai Heleen,
    Ja zo krijg je op een indrukwekkende manier te maken met de verschillen in gebruiken en tradities....

    En dan nu ook de invallende kou. Hoop heel erg dat t mag lukken om voldoende warme kleding te krijgen. Begrijp dat het nog duurt tot half November.

    Maar ook mooi om te lezen dat de eieren n welkome afleiding zijn en de veerkracht in de mensen hopelijk blijft aanwakkeren.

    Geweldig dat jullie er zijn voor hen!
    Dikke knuffels voor allebei

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Griekenland, Káto Trítos

Weer naar Lesbos

Ik ga de 21 ste oktober weer met de organisatie Becausewecarry naar het vluchtelingenkamp Kara Tepe op Lesbos. Ik heb lang getwijfeld: er is zóveel leed op de wereld. Nu weer een orkaan die Haïti half heeft weggeblazen, oorlog in Syrië en Jemen, duizenden vluchtelingen op zee op weg naar Italië. En op veel plaatsen hebben mensen het nóg zwaarder dan op Lesbos.

Maar als ik van mensen die de afgelopen maanden op Lesbos zijn geweest hoor wat het effect van hun aanwezigheid is, dan geloof ik toch weer dat het zin heeft.

In het kamp is in de afgelopen maanden het een en ander veranderd: het ontbijt voor de 1000 mensen in het kamp worden nu door BWC verzorgd, met behulp van de vluchtelingen zelf. De oudere kinderen krijgen les (Grieks, Egels en rekenen, meen ik). Er zijn primitieve lokaaltjes en banken en tafels, zodat de kinderen niet meer op de grond hoeven te zitten en er met kleinere groepjes kinderen gewerkt kan worden. De kinderen, die er vaak al maanden zitten, schijnen veel rustiger te zijn geworden en beter samen te kunnen spelen.
Nu het aantal vluchtelingen weer toeneemt op de Griekse eilanden, wordt het wél weer krapper in de kampen en moet er weer geïmproviseerd worden. De toestand is sowieso tamelijk uitzichtloos. De winter komt er weer aan en er is nog geen enkel uitzicht op verandering van de situatie.

Gelukkig lukt het tot nu toe steeds weer om een groep vrijwilligers te vinden die de handen uit de mouwen wil steken. Het maakt het leven voor de mensen die er vastzitten toch even wat draaglijker.

Je begrijpt dat er geld nodig is voor deze hulp. De vrijwilligers betalen hun reis-en verblijfskosten zelf, maar voor de maaltijden die er uitgedeeld worden en allerlei materiaal is hard geld nodig. Er gaat zo’n € 7000 per week doorheen!
Daarom vraag ik je (weer) om een bijdrage op mijn rekeningnummer NL64INGB0003435578 t.n.v. H. Witte, onder vermelding van “Lesbos”.




Recente Reisverslagen:

22 November 2016

Pas 3 weken terug

30 Oktober 2016

Weer luizen, maar ook MUZIEK!

28 Oktober 2016

Kou

27 Oktober 2016

Onrust, luizen, geluk en eieren

25 Oktober 2016

Weer terug op Kara Tepe
Heleen

Voor de derde keer naar Palestina. Dit keer samen met m'n man. De vorige reizen waren georganiseerd. Vorig jaar ging ik in oktober olijven helpen plukken via www.planteenolijfboom.nl. Een geweldige ervaring. Veel Palestijnen spreken goed Engels en iedereen was even aardig en hulpvaardig. Ook kregen we leerzame rondleidingen en lezingen. Deze keer verdelen we de tijd: 10 dagen zelf rondtrekken door Palestina (we hebben er nu alle vertrouwen in dat dat daar goed kan)en 10 dagen naar The Tent of Nations in de buurt van Bethlehem.(zie www.tentofnations.org)waar we helpen met de fruitoogst en onderhoudswerkzaamheden, andere internationale vrijwilligers ontmoeten en met onze aanwezigheid een soort bescherming bieden voor de Palestijnen daar. Want op pottenkijkers zitten die kolonisten en militairen niet te wachten.

Actief sinds 13 Juli 2010
Verslag gelezen: 321
Totaal aantal bezoekers 158823

Voorgaande reizen:

25 Oktober 2019 - 04 November 2019

Shower Power op Lesbos

17 Mei 2018 - 28 Mei 2018

Alweer naar Lesbos?

02 Oktober 2017 - 12 Oktober 2017

Lesbos een jaar later

21 Oktober 2016 - 30 Oktober 2016

Weer naar Lesbos

15 Maart 2016 - 21 Maart 2016

Hulp aan de vluchtelingen op Lesbos

13 Oktober 2012 - 23 Oktober 2012

Palestina 2012

13 Oktober 2011 - 29 Oktober 2011

Weer olijven plukken in Palestina

31 Juli 2010 - 20 Augustus 2010

Tent of Nations

Landen bezocht: