Kou
Blijf op de hoogte en volg Heleen
28 Oktober 2016 | Griekenland, Káto Trítos
Er zijn zo'n 80 graven. Kale langwerpige heuveltjes met wat onkruid en een sober steentje met daarop de naam en de leeftijd, of alleen een nummer, de dag waarop ze gevonden zijn en de dag van de begrafenis. Veel graven met alleen een nummer en verder veel kleine kinderen en twintigers. Allemaal zo'n jaar geleden omgekomen.
Er zijn een paar andere mensen op het kerkhof. Een jongen van een jaar of 25 (hij ziet er Syrisch uit) begint in het Engels tegen ons te schelden. Hij blijkt kwaad te zijn dat het kerkhof er zo onverzorgd bijligt. Wat wij daarmee te maken hebben begrijpen we niet: we komen juist met bloemen en kaarsen. Kaarsen blijken echter niet op een islamitische begraafplaats thuis te horen en daarmee "we impose our culture". Dát is natuurlijk niet onze bedoeling, dus besluiten we alleen bloemen neer te leggen. Die jongen zal zelf wel het e.e.a. meegemaakt hebben en blijft wat dreigend in onze buurt hangen. We voelen ons niet erg prettig en blijven niet lang.
Iemand had bedacht dat het leuk zou zijn om de eieren, die we voor het ontbijt uit gaan delen, te beschilderen. Het koken was al een hele toer, waar Nikos ons weer bij kwam helpen gelukkig (hij kookte hier afgelopen winter dagelijks 1500 tot 2000 eieren per dag voor de vluchtelingen) maar het schilderen helemaal! Gelukkig kwam een groep vrijwilligers van Movement on the Ground ons daarbij helpen. Erg gezellig!
De kinderen vonden de eitjes bij het ontbijt enig!
Het is erg koud geworden helaas, vooral door de harde wind. Via het distributiecentrum op het kamp krijgen de mensen winterjassen en schoenen. Er is veel te weinig mannen-kleding. Ook in ons warehouse, waar we nu al drie middagen zijn wezen sorteren is vooral erg veel kinderkleding, maar nauwelijks iets voor mannen. Er wordt in NL nu een inzamelingsactie gehouden door BWC. Kijk even op hun site voor de afleveradressen. Die zending komt pas half november aan helaas en je loopt hier nu al te vernikkelen!
Vanmiddag ben ik gedeserteerd. Ik was zó moe en koud! Gelukkig hebben wij hier in ons huisje een open haard. We stoken olijfbomenhout, wat prachtig brandt.
-
28 Oktober 2016 - 17:55
Ansje:
Hi Heleen,
Ik deelde het mooie initiatief om het kerkhof te bezoeken gisteren op Facebook en kreeg van iemand te horen dat volgens het islamitische geloof kerkhoven niet bezocht mogen worden en er ook geen kaarsen gebrand mogen worden. Heb dat net nagevraagd bij Asghar en in Iran worden begraafplaatsen in elk geval wel bezocht, maar kaarsjes worden er niet gebrand. Niet omdat het niet mag, maar het is niet de gewoonte. Raar dan die reacties op Facebook.
Wat leuk al die beschilderde eieren, dat brengt weer een beetje vrolijkheid in het leven van de kinderen! Nu begrijp ik dat Nikos gisteren schreef dat hij gelukkig was en kon slapen vannacht. ;-)
Wat vreselijk die kou, nu al! Blij dat ik je toch al een paar warme winterjassen heb kunnen meegeven. We zijn druk bezig met de inzamelingsactie, hoewel ik geen idee heb hoever het ermee staat op dit moment, 5.500 jassen is er veel!!!
Anyway, voor iedereen die dit leest: like de Facebookpagina van Coolcat want voor elke 10 likes geven ze 1 jas, dus...
Geniet even van jullie moment bij de warme open haard en tank even bij voor de komende dagen!
Liefs,
Ansje -
28 Oktober 2016 - 17:57
Ansje:
Sorry: 'kerkhof' moet natuurlijk 'begraafplaats' zijn!
-
29 Oktober 2016 - 19:47
Hanneke:
Hai Heleen,
Ja zo krijg je op een indrukwekkende manier te maken met de verschillen in gebruiken en tradities....
En dan nu ook de invallende kou. Hoop heel erg dat t mag lukken om voldoende warme kleding te krijgen. Begrijp dat het nog duurt tot half November.
Maar ook mooi om te lezen dat de eieren n welkome afleiding zijn en de veerkracht in de mensen hopelijk blijft aanwakkeren.
Geweldig dat jullie er zijn voor hen!
Dikke knuffels voor allebei
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley