Weer terug op Kara Tepe
Blijf op de hoogte en volg Heleen
25 Oktober 2016 | Griekenland, Ntípion
We zijn hier nu een paar dagen. We zijn met een klein groepje ( 5 personen) en helpen dagelijks met het ontbijt voor 1000 mensen klaarmaken en ronddelen. Dat lukt met name door de hulp van de vluchtelingen zelf, die precies weten wat er moet gebeuren. We starten om 8.30 uur en zetten de ontbijten uit en brengen ze rond in het kamp. Het loopt allemaal als een goed geoliede machine.
Daarna verdelen we ons over het kamp en spelen de kleinste kinderen. Vanaf 6 jaar gaan de kinderen naar 'school'. De kinderen zijn veel rustiger geworden dan toen ik hier in mei was. Ze kunnen geconcentreerder spelen nu en er wordt wat minder gevochten onderling. Er zijn nog wel lastpakken tussen, maar doordat we in kleine groepjes werken in het allemaal beter te hanteren. Vandaag heb ik echt genoten van die kleine schattige Afgaanse kindertjes die lief aan het spelen waren.
We hebben nog steeds heerlijk weer hoewel het behoorlijk fris wordt 's avonds. Er wordt nu hard gewerkt om mensen van warme kleding voorzien. Vanmiddag hebben we de kleding in het warehouse gesorteerd. Een vreselijke klus. Zomer- en winterkleding in alle maten, allemaal door elkaar heen. Er is niets waar ik een grotere hekel aan heb dan aan kleren uitzoeken en sorteren. Maar goed, we hebben veel warme kleren uitgezocht. Maar er zijn veel te weinig jassen. Ik word al beroerd als ik eraan denk dat mensen hier straks in die afgedragen joggingpakken de winter in moeten. Het vroor hier afgelopen winter 12 graden.
Het valt me moeilijker om te beschrijven hoe het hier is. Er zijn verbeteringen, maar het is zo uitzichtloos. Mensen zitten hier al maanden. De winter komt eraan en dan wordt het leven nog moeilijker. Hutjemutje in een tentenkamp. De was die je niet meer droog krijgt, geen warm water, overal modder. Niet zelf bepalen wat je eet, nergens heen kunnen. Moet je je voorstellen hoe het is om in gekregen kleren rond te moeten lopen, niet jouw eigen smaak of kleur.
Ik weet nauwelijks meer waar ik het de mensen over moet hebben.
De toestand in Moria (rellen en brand) maakt de sfeer ook gespannen. Om de mensen een extraatje te geven en een hart onder de riem te steken krijgen ze vrijdag één ei bij het ontbijt. (!)
Because We Carry maakt hiervoor
€ 300 extra vrij. (€0,30 per ei X 1000).
BECAUSE WE CARRY * HELP ONS HELPEN
Stichting Because We Carry
Triodos NL85 TRIO 0391073796
Daarna verdelen we ons over het kamp en spelen de kleinste kinderen. Vanaf 6 jaar gaan de kinderen naar 'school'. De kinderen zijn veel rustiger geworden dan toen ik hier in mei was. Ze kunnen geconcentreerder spelen nu en er wordt wat minder gevochten onderling. Er zijn nog wel lastpakken tussen, maar doordat we in kleine groepjes werken in het allemaal beter te hanteren. Vandaag heb ik echt genoten van die kleine schattige Afgaanse kindertjes die lief aan het spelen waren.
We hebben nog steeds heerlijk weer hoewel het behoorlijk fris wordt 's avonds. Er wordt nu hard gewerkt om mensen van warme kleding voorzien. Vanmiddag hebben we de kleding in het warehouse gesorteerd. Een vreselijke klus. Zomer- en winterkleding in alle maten, allemaal door elkaar heen. Er is niets waar ik een grotere hekel aan heb dan aan kleren uitzoeken en sorteren. Maar goed, we hebben veel warme kleren uitgezocht. Maar er zijn veel te weinig jassen. Ik word al beroerd als ik eraan denk dat mensen hier straks in die afgedragen joggingpakken de winter in moeten. Het vroor hier afgelopen winter 12 graden.
Het valt me moeilijker om te beschrijven hoe het hier is. Er zijn verbeteringen, maar het is zo uitzichtloos. Mensen zitten hier al maanden. De winter komt eraan en dan wordt het leven nog moeilijker. Hutjemutje in een tentenkamp. De was die je niet meer droog krijgt, geen warm water, overal modder. Niet zelf bepalen wat je eet, nergens heen kunnen. Moet je je voorstellen hoe het is om in gekregen kleren rond te moeten lopen, niet jouw eigen smaak of kleur.
Ik weet nauwelijks meer waar ik het de mensen over moet hebben.
De toestand in Moria (rellen en brand) maakt de sfeer ook gespannen. Om de mensen een extraatje te geven en een hart onder de riem te steken krijgen ze vrijdag één ei bij het ontbijt. (!)
Because We Carry maakt hiervoor
€ 300 extra vrij. (€0,30 per ei X 1000).
BECAUSE WE CARRY * HELP ONS HELPEN
Stichting Because We Carry
Triodos NL85 TRIO 0391073796
-
26 Oktober 2016 - 01:01
Ansje:
Ja Heleen, het valt niet mee. De mensen in Kara Tepe zijn dagelijks in m'n gedachten en ik zou willen dat ik een oplossing voor hen kon aandragen, ze zijn me allemaal dierbaar. Ze zijn zo moedig en waardig, daar kan menigeen in ons comfortabele Westen iets van leren. Er is m.i. maar één oplossing: de grenzen moeten open en ze moeten doorstromen naar een veilige plek waar ze verder kunnen met hun leven tot die rot oorlogen in het Midden-Oosten en Afrika beëindigd worden en ze kunnen terugkeren naar huis (hopelijk voor hen). Ondertussen doen wij ons best om hier zoveel mogelijk warme jassen in te zamelen. Ik wens jullie nog veel sterkte en liefde deze week, xx
-
26 Oktober 2016 - 06:06
Jet:
Lieve Heleen,
Fijn dat je kunt helpen, het lijkt me niet makkelijk.
Ook goed dat de vluchtelingen zelf mee helpen met het ontbijt klaarmaken en ronddelen. Was dat voorheen ook al zo?
succes nog deze week!
Kus
Jet -
26 Oktober 2016 - 09:38
Els Witte:
Lieve Heleen,
Verrast te lezen dat je nu in Denemarken bent.
Wens je veel sterkte in je strijd tegen moedeloosheid.
Maar jij doet iets.
Liefs, Els -
26 Oktober 2016 - 11:22
Lia:
Dank je voor je verslag. Dat moet je toch maar tussen de bedrijven door doen. Aangrijpend dat de winter er aan komt voor die mensen. Wat een leven!. Groeten, Lia -
26 Oktober 2016 - 12:00
Ineke:
Lieve Heleen en Hans, fijn om van jullie te horen.
Soms kun je inderdaad nauwelijks woorden vinden om de triestheid te beschrijven.
Goed dat jullie er zijn!
Veel liefs van Ineke -
26 Oktober 2016 - 15:42
Ellen Schols:
Beste Heleen,
Fijn je verslag te kunnen lezen. Ik lees dat je in Denemarken zit nu en dat Hans ook mee is; dan kunnen jullie in ieder geval de ervaringen delen.
Tja, redelijk uitzichtloos voor de mensen zoals je het beschrijft, maar ook wel weer kleine verbeteringen ten aanzien van vorige keer. Hopelijk kunnen jullie iets voor de mensen betekenen, al lijkt het soms ook maar klein, maar het doet er toe.
Ik wens je heel veel kracht en sterkte en geniet maar van de mooie momenten van spelende kleine kinderen. Ik hoop dat de winter nog even op zich laat wachten.
Kus, Ellen -
27 Oktober 2016 - 00:11
Lily:
Volgens mij ben je in Lesbos en dat ligt toch niet in Danmark! Blij met je verslag. Goed dat je de kleine verbeteringen tenminste opmerkt, in het gevecht om zelf niet ook moedeloos te worden. Zie het al voor me: vrijdag alle duizend mensen en vooral kinderen, ieder een ei, dat ze -als een echt cadeau -langzaam gaan oppeuzelen. Worden jullie gefilmd- hoop het -en dan ook de logistieke problemen: bijv. hoe die hoeveelheid eieren te koken?
Hou vol; we leven allemaal mee met vooral de kinderen en ook jullie natuurlijk.
Veel sterkte lieve Heleen, hartelijke groeten van Lily, dochter Sanne en 1 jarige kleindochter Mila
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
