Bethlehem
Door: Heleen
Blijf op de hoogte en volg Heleen
15 Augustus 2010 | Palestina, East Jerusalem
Gisteren met Hans en Brechtje naar Betlehem en Beith Sahoer geweest. Gewoon een beetje sightseeing. Maar overal krijg je weer verhalen.
De taxichauffeur vertelt dat hij 2 banen heeft; 's morgens is hij leraar en 's middags taxichauffeur. Als leraar, met 20 jaar ervaring, verdient hij zo'n € 500 per maand. Hij laat ons een foto zien van z'n gezin: 7 kinderen. De jongste is 14. Ze studeren allemaal. Dat is sappelen!
Adnan (39 jr.), van de souvenirshop, vertelt: op z'n 14de heeft hij 5 maanden in de gevangenis gezeten vanwege het feit dat hij zich tijdens een uitgaansverbod toch op straat bevond. Hij heeft daardoor een strafblad en kan daarom de Westbank niet uit. Hij is doodsbang voor de Israëli en durft zelfs Bethlehem niet te verlaten. Als hij aangehouden wordt, wat hier doorlopend gebeurt, verwacht hij meteen problemen.
Z'n compagnon Samer vertelt dat z'n broer in 1999 is doodgeschoten door de Israëli. De toedracht is nooit duidelijk geworden. Ze hebben z'n lijk 1 week vastgehouden voordat het aan de familie werd overgedragen. Hij was duidelijk geopereerd en er waren organen verwijderd. "M'n moeder is een week lang haar bed niet meer uitgekomen." Samer zelf heeft geen strafblad en kan het land wel uit. Naar Jerusalem kan hij alleen met een visum voor 1 dag, met een doktersverklaring dat hij naar het ziekenhuis moet. In Jeruzalem is hij hartstikke bang dat hij wordt opgepakt, ook al heeft hij een visum. Hij durft ons ook niet terug te brengen naar de Tent of Nations, hooguit 4 km van Bethlehem vandaan, want als ze hem aanhouden moet hij verklaren wat hij daar doet en krijgt hij geheid problemen. Je kan zelfs zomaar worden doodgeschoten door de Israëli. Het is indrukwekkend om twee van die stoere mannen te horen zeggen hoe bang ze zijn. Ze hebben een gezin dat afhankelijk van ze is en er is dagelijks de dreiging dat ze opgepakt worden.
Echt iedereen heeft een verhaal, familie in de gevangenis, familie doodgeschoten etc.
De Geboortekerk in Bethlehem (de plek waar Jezus geboren zou zijn),vertoont ook tekenen van strijd. De kerk is in 2002 belegerd geweest en verzetsstrijders hielden zich er schuil. Er is hevig gevochten en er zijn veel doden gevallen. Veel Palestijnen die erbij betrokken waren zijn naar Gaza gedeporteerd. Hun familie demonstreert vrijdags op het plein om hun terugkeer te bepleiten.
Vanochtend vroeg hebben we het houten skelet van het composttoilet met een heel stel naar de plek waar het moet komen te staan gesjouwd en de meeste mensen zijn een dagje uit naar Ramallah. Vanavond BBQ. Ben benieuwd wat ze erop gooien, want tot nu toe eten we iedere dag vegetarisch. Meestal rijst met linzen, yoghurt en sla.
De taxichauffeur vertelt dat hij 2 banen heeft; 's morgens is hij leraar en 's middags taxichauffeur. Als leraar, met 20 jaar ervaring, verdient hij zo'n € 500 per maand. Hij laat ons een foto zien van z'n gezin: 7 kinderen. De jongste is 14. Ze studeren allemaal. Dat is sappelen!
Adnan (39 jr.), van de souvenirshop, vertelt: op z'n 14de heeft hij 5 maanden in de gevangenis gezeten vanwege het feit dat hij zich tijdens een uitgaansverbod toch op straat bevond. Hij heeft daardoor een strafblad en kan daarom de Westbank niet uit. Hij is doodsbang voor de Israëli en durft zelfs Bethlehem niet te verlaten. Als hij aangehouden wordt, wat hier doorlopend gebeurt, verwacht hij meteen problemen.
Z'n compagnon Samer vertelt dat z'n broer in 1999 is doodgeschoten door de Israëli. De toedracht is nooit duidelijk geworden. Ze hebben z'n lijk 1 week vastgehouden voordat het aan de familie werd overgedragen. Hij was duidelijk geopereerd en er waren organen verwijderd. "M'n moeder is een week lang haar bed niet meer uitgekomen." Samer zelf heeft geen strafblad en kan het land wel uit. Naar Jerusalem kan hij alleen met een visum voor 1 dag, met een doktersverklaring dat hij naar het ziekenhuis moet. In Jeruzalem is hij hartstikke bang dat hij wordt opgepakt, ook al heeft hij een visum. Hij durft ons ook niet terug te brengen naar de Tent of Nations, hooguit 4 km van Bethlehem vandaan, want als ze hem aanhouden moet hij verklaren wat hij daar doet en krijgt hij geheid problemen. Je kan zelfs zomaar worden doodgeschoten door de Israëli. Het is indrukwekkend om twee van die stoere mannen te horen zeggen hoe bang ze zijn. Ze hebben een gezin dat afhankelijk van ze is en er is dagelijks de dreiging dat ze opgepakt worden.
Echt iedereen heeft een verhaal, familie in de gevangenis, familie doodgeschoten etc.
De Geboortekerk in Bethlehem (de plek waar Jezus geboren zou zijn),vertoont ook tekenen van strijd. De kerk is in 2002 belegerd geweest en verzetsstrijders hielden zich er schuil. Er is hevig gevochten en er zijn veel doden gevallen. Veel Palestijnen die erbij betrokken waren zijn naar Gaza gedeporteerd. Hun familie demonstreert vrijdags op het plein om hun terugkeer te bepleiten.
Vanochtend vroeg hebben we het houten skelet van het composttoilet met een heel stel naar de plek waar het moet komen te staan gesjouwd en de meeste mensen zijn een dagje uit naar Ramallah. Vanavond BBQ. Ben benieuwd wat ze erop gooien, want tot nu toe eten we iedere dag vegetarisch. Meestal rijst met linzen, yoghurt en sla.
-
15 Augustus 2010 - 08:21
Jo En Gos:
Lieve Hans en Helena,
ik was vergeten mijn mailadres op te geven voor de aut.ontvangst, dus loop ik achter. Ik strkas is even zitten om jullie belevenissen te lezen.
Mooie tijd,
Jo -
15 Augustus 2010 - 08:42
Gosse:
Hoi Hans en Heleen,
indrukwekkende reisverslagen! Wat een treurigheid. Die Palestijnen leven eigenlijk in een groot concentratiekamp met weinig uitzicht op verbetering van hun situatie.
Goed dat jullie en die andere bikkels er zijn.
Pas goed op jullie zelf.
groet Gosse -
15 Augustus 2010 - 08:48
Tine:
Zondagochtend en daar floept je bericht binnen.
Wat een contrasten in de wereld. Goed dat jij die ons zo luid en duidelijk voorhoudt tewijl ik gewoon mijn kopje thee drink......
Zou het de mensen wat lucht geven om jullie hun historie te vertellen? Ik zou me dat best voor kunen stellen en ook dat ze hopen dat jullie het doorvertellen zoals je ook doet gelukkig.
Wij gaan nr IJmuiden varen, naar een festival. Zo doet ieder het zijne...
Tot gauw al weer, Tine
-
16 Augustus 2010 - 14:30
Agnes:
Lieve Heleen en Hans,
Nu pas lees ik je hele verslag. Ik kom net terug uit Ierland. Het is allemaal erg indrukwekkend - aan de ene kant: het gruwelijke onrecht, aan de andere kant: de veerkracht die mensen kennelijk hebben. Ik wou dat je verslag een veel breder publiek kreeg.
Liefs,
Agnes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
